|
|
 |
 |
 |
Maagverkleining
|
woensdag, maart 29, 2006
Weer thuis!!!!
Nou eindelijk ben ik weer thuis! Sinds gistermiddag om precies te zijn. En ik ben ontzettend blij om weer thuis te zijn, want zo in het ziekenhuis liggen vind ik maar niks... Bij deze een verslagje van mijn afgelopen week: Woensdagochtend moest ik me melden op de spoedeisende hulp (seh). Daar werd ik eerst onderzocht en ondervraagd door Dr. Michiels. Daarna was het de bedoeling dat er bloed zou worden afgenomen maar het prikken wilde niet echt lukken. De derde keer lukte het pas. Er is ook meteen een infuusslotje geplaatst. Vervolgens moest ik foto's laten maken van mijn buik, waaruit later bleek dat er veel ontlasting in mijn darmen zat. Op grond hiervan werd geconcludeerd dat ik last had van 'overloopdiarree'. Om 11.15 kreeg ik een bed op de seh en een infuus met glucose. Om 12.45 kreeg ik een bouillonnetje met 2 droge beschuitjes (waaah!). Om half vier was er op de afdeling een kamer gereed en werd ik naar boven gebracht. Daar kwam een verpleegkundige me vertellen dat ik eerst een klein lavement zou krijgen en daarna een groot lavement. Ik dacht dat dat 'klein' en 'groot' sloeg op de hoeveelheid medicijnen ofzo. Het kleine lavement was een flesje met laxerend medicijn dat ik met heel veel glazen water moest opdrinken. En het grote lavement...dat was dus een klysma! (HELP!) Dat was dus niet zo'n plezierige ervaring...ik heb van vier uur 'smiddags tot twaalf uur 'savonds naar de wc kunnen rennen...gelukkig lag er niemand bij mij op de kamer want dat had ik toch wel heel genant gevonden... Donderdag leek alles best goed te gaan, 'savonds mocht mijn infuus eruit en heb ik me heerlijk gedouchet en mijn haar gewassen. Echter kreeg ik vrijdagochtend weer accute diarree en op grond daarvan mocht ik niet naar huis van Dr. Ceulemans. Echt balen want ik had al met mijn man afgesproken dat we 'savonds iets lekkers zouden eten (het ziekenhuis-eten is niet echt jammie). Dr. Ceulemans besloot om 'savonds te starten met 3 maal daags 0,5 mg sandostatine (injecties in de buik). Dus zo gezegd, zo gedaan. 'sAvonds kreeg ik de eerste injectie die overigens pijnlijk bleek te zijn. Al meteen na de injectie voelde ik me niet goed. Ik dacht dat ik me aanstelde omdat de prik pijnlijk was geweest. Maar nee, ik werd duizelig, begon te zweten, was misselijk en ging bijna van mijn stokje. Ik voelde me in heel korte tijd heel erg beroerd! De verpleegkundigen haalden Dr. Michiels, die aan het opereren was, erbij. Mijn bloed werd geprikt en toen bleek dat mijn bloedsuikerspiegel schrikbarend laag was. Inmiddels had ik een vreetbui, ik zat als een gek beschuitjes met jam te eten. Ik kreeg al heel snel producten met suiker om mijn bloedsuikerspiegel op te krikken. Ook kreeg ik meteen een nieuw infuus (en natuurlijk was ik weer erg lastig te prikken) met glucose. Twee uurtjes later voelde ik me weer 'goed'. Vanaf deze gebeurtenis is mijn bloedsuikerspiegel meermaals dagelijks gecontroleerd. Soms was het te laag en soms goed. Hoe dat kwam wist men niet. Wat ook heel fijn (NOT) was, was dat ik zaterdag weer heel heftig ongesteld ben geworden. Inclusief hoofdpijn en buikkrampen. Heel mijn systeem is in de war, dit is al de derde keer sinds de <GBPoperatie van 23 februari... Misschien heeft de sandostatine er ook mee te maken want dat schijnt een hormoonpreparaat te zijn. Omdat ik weer verstoppingsverschijnselen had (ik ben maandagochtend nog nét niet flauwgevallen van de pijn, ik was gelukkig net op tijd bij mijn bed), kreeg ik 'smaandags weer een lavement (drankje). Dat was dus weer rennen naar de wc. En ik mocht ook nog niet naar huis van Dr. Ceulemans in verband met dat flauwvallen. Dinsdagochtend kwam Dr. Jacobs langs en van hem mocht ik naar huis....wat was ik blij!!! Vannacht heb ik als een blok geslapen, ruim 13 uur achter elkaar... Ik ben nu nog wel moe en slap, maar het gaat wat dat betreft beter als voor de ziekenhuisopname. Ik hoop dat deze stijgende lijn zich zal voortzetten en dat de problemen nu achter me liggen! PS Ik ben 2 kilo afgevallen tijdens mijn opname. Mooi meegenomen toch?  zondag, maart 26, 2006
Status update.
Mijn vrouw ligt sinds afgelopen woensdag weer in het ziekenhuis. Zij was zo slap geworden doordat zij al 4 weken diarree had, dat een opname en onderzoek MEER dan gewenst was. Dr. Ceulemans heeft haar met spoed laten opnemen. Zij heeft een lavement gehad om haar darmen volledig te reinigen, omdat de ontlasting dusdanig vast zat dat er een verstopping optrad. Daar na leek het beter te gaan, en er was zelfs sprake van dat ik haar vrijdagmiddag kon ophalen. Maar helaas kwam vrijdagochtend de diaree weer hardnekkig terug. Eergisteravond wilde de arts beginnen met een kuur (3 x daags) Sandostatine. Zo'n twee minuten nog het spuitje (ik zat met haar aan de telefoon), begon zij te zweten, kreeg hartkloppingen, viel bijna flauw en voelde zich meer dood dan levend. Dr. Michiels die op dat moment stond te opereren, is gelijk naar boven gekomen met nog een aantal mensen, omdat de verschijnselen alarmerend waren. Het bleek dat haar bloedsuikerspiegel door het spuitje alarmerend laag was geworden, en zij een hypo gekregen had. De kuur is acuut gestopt, en zij moest gelijk suikerhoudende pudding gaan eten. Er is gelukkig geen dumping opgetreden, en later heeft men haar een nieuw infuus ingebracht en hebben daar een zak glucose aan gehangen. Haar bloed wordt nu elke dag regelmatig gecontroleerd, en ondanks de glucose wisselt haar suikerspiegel enorm. De arts kan het op dit moment ook niet verklaren, dus er zullen nog onderzoeken moeten volgen. Tevens moet er nog steeds een kweek van de ontlasting binnenkomen, die is eergisteren gemaakt maar nog niet klaar. Al met al een bewogen week. Gepost @ 26.3.06 door
Dikkie Dik
6 Reactie(s):
dinsdag, maart 21, 2006
Ziekenhuisopname
Na overleg met Dr. Ceulemans word ik morgenvroeg opgenomen in het ziekenhuis. Ik zal daar infuusjes krijgen met zoutoplossing en vitaminen en er zullen onderzoeken worden verricht zoals slikfoto, bloedafname en ontlastingonderzoek. Ik zal minimaal 24 uur moeten blijven. Ik hoop snel weer thuis te zijn!
4 Reactie(s):
maandag, maart 20, 2006
3 weken diarree
Het gaat nog steeds niet goed. Sinds vorige week dinsdag neem ik 3x2 daags enterol, eet zoveel mogelijk vetvrij en neem mijn vitaminen netjes in. Maar telkens als het iets beter lijkt te gaan, komt er weer een nieuwe diarree-aanval. Ik heb al diarree sinds 26 februari, nu dus al drie weken. En ik ben het helemaal zat, word er zelfs chagrijnig van. Mede ook omdat ik totaal geen energie heb, veel moe en duizelig ben en het me regelmatig zwart voor de ogen wordt. Zaterdag wilde ik er even uit, naar de winkel maar het werd me gewoon steeds zó slecht in de winkel, net of ik ging flauwvallen. Echt niet leuk meer dus! Ik heb weer contact opgenomen met Dr. Ceulemans, hopelijk heeft hij een werkende oplossing voor me. dinsdag, maart 14, 2006
Update: het diarreeverhaal...
Omdat de diarree weer steeds heftiger werd en ik vannacht wel tig keer uit bed geweest ben daardoor, vandaag even overlegd met Dr. Ceulemans. De dosis Enterol is verdubbeld; 6 capsules per dag ipv 3. Als dit na een week nog niet geholpen heeft moet ik bij mijn huisarts Immodium halen. Wanneer dit ook niet helpt zal mijn controle-afspraak vervroegd moeten worden. Ook is het heel belangrijk dat ik goed mijn multivitaminen slik. Ook moet ik vaster voedsel eten en zoveel mogelijk vetvrij. Dus heb ik vandaag 2 sneetjes witbrood op met smeerkaas en vanavond spinazie met aardappelpuree. Ik voel me erg slap en het wordt me snel zwart voor de ogen. Ook ben ik doodmoe. Ondanks alles ben ik vandaag met mijn man meegeweest naar Mol voor zijn pre-operatieve onderzoeken (echoscopie en gastroscopie) en gelukkig was alles goed. Ik heb gechauffeurd op de terugweg en thuis de hele middag liggen slapen haha. Over precies 3 weken is mijn man opgenomen in Mol en zal hij zijn GBP krijgen. Ik kan bijna niet wachten, ik ben ontzettend benieuwd naar hoe hij alles zal ervaren! maandag, maart 13, 2006
Niet lekker
Even een kleine update. Ik ben begonnen met het operatieverslag, maar was te moe om achter de pc te blijven zitten. Ik heb nog steeds diarree; het is slechts 1 dag echt goed gegaan met de ontlasting. Maar ik ben ook weer hevig ongesteld geworden en uit ervaring weet ik dat mijn darmen daar ook gevoelig voor zijn. Dus ik wacht het nog maar even af. Mocht er aan het eind van de week nog geen vooruitgang zijn zal ik contact opnemen met Dr. Ceulemans. Ik voel me nog steeds slap en moe en heb veel last van krampen en misselijkheid. Dan helpt het wel om te gaan liggen. Ook ben ik ongeduldig dat ik nog niet veel kan doen. Na het uitruimen van de vaatwasser bijvoorbeeld, ben ik alweer doodmoe. In gewicht ben ik een kilo aangekomen, ik denk dat dat te maken heeft met de ongesteldheid. Verder niet veel nieuwtjes en aan het operatieverslag wordt gewerkt!
1 Reactie(s):
donderdag, maart 09, 2006
Update: Vreselijk slap...
De afgelopen week ben ik me steeds slapper gaan voelen. Het enige dat ik nog deed was op de bank liggen en slapen; alles kostte zo enorm veel energie en dat had ik niet. De reden hiertoe is waarschijnlijk de aanhoudende heftige, waterige diarree waardoor ik niks kon binnenhouden. Na overleg met Dr. Ceulemans hebben wij dinsdag in een Belgische apotheek Enterol 250 gekocht. Dit middel zou de diarree tegen moeten gaan en ervoor zorgen dat ik weer een gezond bacterieklimaat in mijn darmen zou krijgen. En inderdaad merk ik vandaag wat verbetering in mijn stoelgang. Ik ga er van uit dat het slap voelen met een aantal dagen ook verbeterd is. Ook heb ik, nadat ik met de Enterol 250 begonnen ben 'savonds enorme krampen in mijn maag gehad en bleef ik maar overgeven (gelukkig enkel vocht). We hebben toen de spoedeisende hulp van Mol gebeld; echter konden zij op dat moment niet meer aanbieden dan een infuus en pijnstilling daar er geen arts die mij kon helpen dienst had zodat ik besloten heb om het thuis aan te zien tot de volgende ochtend. De volgende ochtend was de pijn verdwenen en kon ik weer goed vocht binnenhouden, dus naar Mol gaan was niet meer noodzakelijk. Met eten heb ik nog steeds moeite. Ik heb geen honger en bijna nergens zin in zodat ik mezelf moet dwingen om te eten. En dat valt nog niet mee! Drinken gaat wel goed, mits ik het niet meteen na het eten doe haha (foutje bedankt)! Het is me nu twee keer overkomen dat ik het per ongeluk wel deed maar oei oei wat voelde ik me daarna beroerd (misselijk, krampen)! Goed blijven opletten dus. Qua gewicht is er nu tien kilo af, maar ik ben er helemaal niet mee bezig, het gewichtsverlies. Ik voel me er nog te slap voor. Foto's zijn om die reden ook nog niet gemaakt. Vandaag gaat week drie van mijn voedingsschema in, hetgeen inhoudt dat ik vanavond aardappelpuree met spinazie ga eten. Daar heb ik wel zin in na al het vloeibare eten. Misschien dat de eetlust hiermee ook weer wat opgewekt wordt! De hechtstrips zijn ook allemaal verwijderd en het ziet er erg goed uit allemaal. Alles is netjes dicht en genezen. In sommige gevallen zijn zelfs de oude littekens van de maagbandoperatie hergebruikt dus het aantal littekens valt mee. Over 4 weken heeft mijn man zijn bypass ook, ik ben erg benieuwd hoe het hem zal vergaan. Overigens kwam ik er na het eten van beschuit achter dat er suiker in zit. Echter heb ik geen dumpings gehad van beschuit. Misschien is de hoeveelheid suiker te klein of kan ik er gewoon goed tegen.
1 Reactie(s):
woensdag, maart 01, 2006
Een nieuw leven
Hallo lezers, hier ben ik dan, met gbp. Even een kort verslagje want ik kan nog niet lang achter de pc zitten. De operatie en de pijn zijn me tegengevallen. Ik heb veel pijn gehad en ben veel misselijk geweest. Sinds gisteravond heb ik geen pijnstilling meer dus nu gaat het echt de goede kant op. De operatie heeft 3.5 uur geduurd en tevens is meteen mijn galblaas verwijderd. Ik heb een dag en een nacht op de Intensive Care gelegen en op vrijdagmiddag mocht ik naar de afdeling. Zondagmiddag mocht ik al naar huis en daar was ik erg blij om. De zorg in het ziekenhuis was heel goed en er kwam ook elke dag een van de chirurgen (Dr. Ceulemans en Dr. Michiels) die de operatie hebben verricht bij mij langs om te kijken hoe het met me ging. Ik heb veel last van diarree en ben voor het eerst sinds een half jaar heftig ongesteld geworden. Alles is intern helemaal in de war. Maar dit hoort er bij en zal wel beter worden wanneer ik weer vast voedsel kan eten. Voor de operatie was ik vrij nuchter, maar nu heb ik inderdaad toch het gevoel van 'een nieuw leven is begonnen'. Dat had ik niet verwacht! Overigens is er al ruim 7 kilo af. Ook dat had ik niet verwacht! Zodra ik wat langer achter de pc kan zitten zal er een uitgebreider operatieverslag volgen. |
WELKOM THUIS!!
Doe het lekker rustig aan en wordt maar weer gauw de oude,
en vanaf nu gaat alles gewoon goed!!!!
groetjes Jorrie xxx
Reactie geplaatst door
Anoniem om
29/3/06 21:56
Wat een verhaal weer zeg...hoop inderdaad dat het geheel zich nu in stijgende lijn zal gaan voortzetten, want als iemand dat verdient ben jij het wel...
Heb je net een mailtje gestuurd daaruit zal je ook het één en ander duidelijk worden over mijn huidige situatie...hihi
Dikke knufffffffff en heel veel beterschap meissss
Elisa -=xxx=-
Reactie geplaatst door
Anoniem om
30/3/06 12:16
Heel veel sterkte toegewenst van Elles. Hoop dat het nu stukken beter gaat.
Reactie geplaatst door
Anoniem om
1/4/06 08:49
Hopelijk gaat het nu beter met jou en kun je aan je herstel beginnen.
Veel sterkte en liefs,
Berna
Reactie geplaatst door
Anoniem om
3/4/06 17:37
Ik dacht ik ga eens even lezen hoe het met je is.....
Ik hoop dat je na deze opname er weer snel bovenop bent!
Wat een verhaal zeg!
Veel sterkte en beterschapjes,
Ary
Reactie geplaatst door
Anoniem om
5/4/06 12:34
Een reactie posten