|
|
 |
 |
 |
Maagverkleining
|
woensdag, maart 29, 2006
Weer thuis!!!!
Nou eindelijk ben ik weer thuis! Sinds gistermiddag om precies te zijn. En ik ben ontzettend blij om weer thuis te zijn, want zo in het ziekenhuis liggen vind ik maar niks... Bij deze een verslagje van mijn afgelopen week: Woensdagochtend moest ik me melden op de spoedeisende hulp (seh). Daar werd ik eerst onderzocht en ondervraagd door Dr. Michiels. Daarna was het de bedoeling dat er bloed zou worden afgenomen maar het prikken wilde niet echt lukken. De derde keer lukte het pas. Er is ook meteen een infuusslotje geplaatst. Vervolgens moest ik foto's laten maken van mijn buik, waaruit later bleek dat er veel ontlasting in mijn darmen zat. Op grond hiervan werd geconcludeerd dat ik last had van 'overloopdiarree'. Om 11.15 kreeg ik een bed op de seh en een infuus met glucose. Om 12.45 kreeg ik een bouillonnetje met 2 droge beschuitjes (waaah!). Om half vier was er op de afdeling een kamer gereed en werd ik naar boven gebracht. Daar kwam een verpleegkundige me vertellen dat ik eerst een klein lavement zou krijgen en daarna een groot lavement. Ik dacht dat dat 'klein' en 'groot' sloeg op de hoeveelheid medicijnen ofzo. Het kleine lavement was een flesje met laxerend medicijn dat ik met heel veel glazen water moest opdrinken. En het grote lavement...dat was dus een klysma! (HELP!) Dat was dus niet zo'n plezierige ervaring...ik heb van vier uur 'smiddags tot twaalf uur 'savonds naar de wc kunnen rennen...gelukkig lag er niemand bij mij op de kamer want dat had ik toch wel heel genant gevonden... Donderdag leek alles best goed te gaan, 'savonds mocht mijn infuus eruit en heb ik me heerlijk gedouchet en mijn haar gewassen. Echter kreeg ik vrijdagochtend weer accute diarree en op grond daarvan mocht ik niet naar huis van Dr. Ceulemans. Echt balen want ik had al met mijn man afgesproken dat we 'savonds iets lekkers zouden eten (het ziekenhuis-eten is niet echt jammie). Dr. Ceulemans besloot om 'savonds te starten met 3 maal daags 0,5 mg sandostatine (injecties in de buik). Dus zo gezegd, zo gedaan. 'sAvonds kreeg ik de eerste injectie die overigens pijnlijk bleek te zijn. Al meteen na de injectie voelde ik me niet goed. Ik dacht dat ik me aanstelde omdat de prik pijnlijk was geweest. Maar nee, ik werd duizelig, begon te zweten, was misselijk en ging bijna van mijn stokje. Ik voelde me in heel korte tijd heel erg beroerd! De verpleegkundigen haalden Dr. Michiels, die aan het opereren was, erbij. Mijn bloed werd geprikt en toen bleek dat mijn bloedsuikerspiegel schrikbarend laag was. Inmiddels had ik een vreetbui, ik zat als een gek beschuitjes met jam te eten. Ik kreeg al heel snel producten met suiker om mijn bloedsuikerspiegel op te krikken. Ook kreeg ik meteen een nieuw infuus (en natuurlijk was ik weer erg lastig te prikken) met glucose. Twee uurtjes later voelde ik me weer 'goed'. Vanaf deze gebeurtenis is mijn bloedsuikerspiegel meermaals dagelijks gecontroleerd. Soms was het te laag en soms goed. Hoe dat kwam wist men niet. Wat ook heel fijn (NOT) was, was dat ik zaterdag weer heel heftig ongesteld ben geworden. Inclusief hoofdpijn en buikkrampen. Heel mijn systeem is in de war, dit is al de derde keer sinds de <GBPoperatie van 23 februari... Misschien heeft de sandostatine er ook mee te maken want dat schijnt een hormoonpreparaat te zijn. Omdat ik weer verstoppingsverschijnselen had (ik ben maandagochtend nog nét niet flauwgevallen van de pijn, ik was gelukkig net op tijd bij mijn bed), kreeg ik 'smaandags weer een lavement (drankje). Dat was dus weer rennen naar de wc. En ik mocht ook nog niet naar huis van Dr. Ceulemans in verband met dat flauwvallen. Dinsdagochtend kwam Dr. Jacobs langs en van hem mocht ik naar huis....wat was ik blij!!! Vannacht heb ik als een blok geslapen, ruim 13 uur achter elkaar... Ik ben nu nog wel moe en slap, maar het gaat wat dat betreft beter als voor de ziekenhuisopname. Ik hoop dat deze stijgende lijn zich zal voortzetten en dat de problemen nu achter me liggen! PS Ik ben 2 kilo afgevallen tijdens mijn opname. Mooi meegenomen toch?  |
WELKOM THUIS!!
Doe het lekker rustig aan en wordt maar weer gauw de oude,
en vanaf nu gaat alles gewoon goed!!!!
groetjes Jorrie xxx
Reactie geplaatst door
Anoniem om
29/3/06 21:56
Wat een verhaal weer zeg...hoop inderdaad dat het geheel zich nu in stijgende lijn zal gaan voortzetten, want als iemand dat verdient ben jij het wel...
Heb je net een mailtje gestuurd daaruit zal je ook het één en ander duidelijk worden over mijn huidige situatie...hihi
Dikke knufffffffff en heel veel beterschap meissss
Elisa -=xxx=-
Reactie geplaatst door
Anoniem om
30/3/06 12:16
Heel veel sterkte toegewenst van Elles. Hoop dat het nu stukken beter gaat.
Reactie geplaatst door
Anoniem om
1/4/06 08:49
Hopelijk gaat het nu beter met jou en kun je aan je herstel beginnen.
Veel sterkte en liefs,
Berna
Reactie geplaatst door
Anoniem om
3/4/06 17:37
Ik dacht ik ga eens even lezen hoe het met je is.....
Ik hoop dat je na deze opname er weer snel bovenop bent!
Wat een verhaal zeg!
Veel sterkte en beterschapjes,
Ary
Reactie geplaatst door
Anoniem om
5/4/06 12:34
Een reactie posten